خيره

پاک درمنظره ی پیچش باد درتنش شاخه کاج خیره شدم
باد هم می پیچید شاخه ها میلرزید
کالبد هستی صبح برزمین می خندید
باد چنگی به بلند گیسوی عالم میزد
صورت خیره من صبح دمی را میدید
که درآن صبح همی میلغزید
زهره تلخ عبث می نوشید
زهره تلخی یک دور نمای پر خس
لب من باگزش سردی باد
و نگاه هم می دید چرخش و گردش باد
دردل کاج
من نمی دانستم که چرا صبح دم پرتقدیر
اینچنین دلهره ای دردل من می کارید
پیچش بادصبا دردل برگ اینچنین جان تنم می کاوید

و نگاهم خیره اینچنین همره باد می پیچید

فرشيد آريان
استکهلم 95/07/28

-------------------------------------------------------------------------------------------
I Hear an Army a poem by James Joyce

I hear an army charging upon the land,
And the thunder of horses plunging;
foam about their knees:
Arrogant, in black armour,
behind them stand,
Disdaining the reins,
with fluttering whips, the Charioteers.

They cry into the night their battle name:
I moan in sleep when I hear afar their whirling laughter.
They cleave the gloom of dreams,
a blinding flame,Clanging, clanging upon the heart as upon an anvil.
They come shaking in triumph their long grey hair:
They come out of the sea and run shouting by the shore.
My heart, have you no wisdom thus to despair?
My love, my love, my love, why have you left me alone?